خرما در پيشگيرى از سرطان و دیابت مفید است. كم‌‏خونى را درمان مى‏‌كند، سبب خنثى كردن اسيد اضافى معده می‌شود و خونريزى بعد از زايمان را به نحو مؤثرى كاهش مى‏‌دهد.

خواص شگفت‌انگیز خرما؛ از انرژی‌زایی فراوان تا پیشگیری از سرطان

خرما با نام علمى‏ .Phoenix dactylifera L، گیاهى دو پایه از خانواده‏ Palmaceae با ساقه‌های منفرد یا پشته‌ای ایستاده یا خزنده بسیار‌کوتاه تا ارتفاع ۳۰ متر، برگ‌های شانه‌ای فرد و نوک تیز و غلاف کوتاه رشته رشته به طول ۳ متر یا بیشتر، دمبرگ با سطح فوقانی شیاردار و سطح تحتانی محدب، گل‌آذین گل‌های نر با دمگل‌آذین کوتاه و رنگ مایل به سفید و معطر به طول ۷-۸ میلی متر و گل‌آذین گل‌های ماده با دمگل‌آذین بلند و گل‌های مایل به سفید به طول ۴-۴٫۵ میلی‌متر، میوه مستطیلی – بیضوی به رنگ‌های زرد، قهوه‌ای روشن، قهوه‌ای تیره مایل به سیاه، قرمز، ارغوانی، شاه‌بلوطی رنگ یا خرمایی مایل به قرمز به طول ۴-۷ و قطر ۲-۳ سانتی‌متر و دانه کانال‌دار و اغلب با قاعده و رأس نوک تیز است.

گل‌آذین خرما

نام‌های خرما از مرحله گل‌دهی تا رسیدن میوه

 میوه خرما چند نوع است که رنگ و طعم آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. بعضى هسته ‌دار و بعضى بدون هسته هستند. کشاورزان محلى مرحله گل‌دهی تا رسیدن میوه خرما را در هفت مرحله نامگذارى کرده‌اند، ۱) بهار خرما را طلع، ۲) گل‌هاى ماده تلقیح ‏شده را بلح، ۳) غوره خرما را که هنوز سبز است و شیرین نشده خلال، ۴) غوره خرما را که زرد شده باشد بسره، ۵) خرماى سنگ‌شکن را قسب یا قسبک، ۶) خرماى تازه و رسیده را که رطوبت آن زیاد است، رطب و ۷) خرماى رنگ گرفته و رسیده را که کمى خشک‌‏تر از رطب است تمر می‌نامند.

خلال

خرما بومى مناطق گرمسیر آفریقا و عربستان است ولی در سایر مناطق گرم جهان نیز کاشته مى‏‌شود. این میوه فوق‌‌العاده در کشورهای اروپایى و آمریکایى به‌طور خام کمتر مصرف مى‏‌شود و بیشتر در صنعت شیرینى‏ و شکلات‏ مورد استفاده قرار مى‏‌گیرد اما در خاورمیانه به خصوص در کشورهاى عربى جزء اصلى سبد غذایى مردم به‌شمارمى‏‌رود.

مزاج، مضرات و مصلحات خرما

 طبیعت خرما گرم‌ و‌ کمى‌ تر تا گرم‌ و‌ کمى خشک است. مصرف آن براى افراد گرم‏­­‌مزاج مضر است و ممکن است سبب بروز جوش‏ در دهان، درد دندان‌‏هاى پوسیده، خارش بدن و ناراحتی‌‏هاى کبدى در این افراد شود. بنابراین لازم است با توجه به نوع مزاج، از مصلحاتی مانند آب انار، خیار، سکنجبین، مغز بادام بدون پوست، گلاب، سرکه و یا کاهو بعد از مصرف خرما استفاده شود. خرماهای تازه و رسیده برای مصرف مناسب‌ترند. خرماهایى که خشک یا استریلیزه شده‌‏اند یا به‏‌طور مصنوعى شیرین شده‌‏اند از کیفیت غذایى بالایى برخوردار نیستند و در مصرف آن‌ها نباید زیاده‏‌روى کرد.

پیشگیری و درمان بیماری‌ها با خرما

در خرما انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی وجود دارد و یک منبع غذایى غنى و بسیار باارزش است. به دلیل داشتن ویتامین‌هاى ‏E ،B ،A و عناصری از جمله بور، کلسیم، کبالت، مس، فلوئور، آهن، پتاسیم، فسفر، سدیم، روى، منگنز و به‌خصوص منیزیم مى‌‏تواند با مهار رادیکال‌‏هاى آزاد از تخریب مولکولى و جهش ناشى از وجود این رادیکال‌‏ها در سلول جلوگیرى کند و در پیشگیرى از سرطان‏ به خصوص سرطان‏‌هاى دستگاه گوارش نقش به‌سزائى داشته باشد.

عده‌اى از دانشمندان از جمله پروفسور دلبه معتقدند چون خرما درصد قابل ملاحظه‏‌اى منیزیم دارد براى جلوگیرى از سرطان مفید است، زیرا بیشترین درصد مبتلایان به سرطان را کسانى تشکیل مى‏‌دهند که دچار کمبود منیزیم هستند (۱). علاوه بر این خرما به دلیل داشتن عناصر فوق می تواند در بهبود عملکرد سیستم ایمنى، تسریع روند ترمیم و تقسیم سلولى، دقت و کفایت در بیان ژنها، سم ‏زدایى، بهبود عملکرد مغزى موثر باشد.

قند فراوانى که در خرما وجود دارد از سالم‌ترین قندها است حتى در بسیارى از موارد، مبتلایان به بیمارى دیابت نیز مى‌توانند به راحتى از آن استفاده کنند. مصرف خرما در پیشگیری از دیابت نیز مفید است. بدن را چاق مى‌کند، اما براى افراد چاق و کسانى که بیماری قند دارند افراط در مصرف آن ممنوع است.

به نظر مى ‏رسد علت ابتلاى بسیار کم ساکنان شبه جزیره عربستان به دیابت و سرطانهاى ناشى از اعمال تخریبى رادیکال‏هاى آزاد، مصرف فراوان خرما است. براساس تجربه نیز ثابت شده کسانى که در مناطق گرم زندگى مى‌‏کنند و غذاى اصلى آن‌‏ها خرما است کمتر به سرطان مبتلا مى‏‌شوند (۱و۲).

 خرما با داشتن مواد تحریک‌کننده هورمون‌‏هاى جنسى، در افزایش و تقویت نیروی جنسى بسیار مفید و مؤثر است. براى این منظور باید خرماى خشک را در شیر تازه خیسانیده و میل کنید و به دنبال آن شیر را بنوشید.

به‌علاوه در خرما موادى وجود دارد که انقباضات رحم را به خصوص در هنگام زایمان افزایش مى‌دهد. از جمله ماده ای شبیه اکسى‌توسین (Oxytocin) که باعث سهولت زایمان مى‏‌شود و از طرفى خونریزى بعد از زایمان را به نحو مؤثرى کاهش مى‌دهد. نتایج بررسى مقایسه ‏اى اکسى توسین و خرما نیز نشان داد که در گروه خرما میزان خون‏ریزى در ساعت اول، دوم و سه ساعت بعد از زایمان به‏ طور معنى ‏دارى از گروه اکسى توسین کمتر بوده است. وجود تانین در خرما نیز به علت خاصیت قابضی که دارد باعث ایجاد انقباض در عضلات رحم و میومتر و کاهش میزان خون‏ریزى پس از زایمان را مى‏ شود.

ماده‌‏اى به نام دیستولنس (Distulence) در خرما وجود دارد که مى‌توان آن را کورتیزون گیاهى دانست و از این جهت بهترین داروى ضد حساسیت و آلرژى به شمار مى‌‏آید و براى مبتلایان به بیمارى‌‏هاى پوستی و چشمی و روماتیسم که در نتیجه‏ حساسیت به وجود مى‏‌آیند، داروى ارزشمندی است.

خرما مولد خون است و کم‌خونى را درمان مى‏‌کند. همچنین داراى مقدار قابل توجهی آسپیرین طبیعى است و در پیشگیرى از بیمارى‌‏هایى نظیر تصلب‌ شرایین مفید است.

ملیّن بوده و جزو داروهاى گیاهى لینت‏‌بخش سینه‏‌اى مى‏‌باشد و به علّت داشتن لعاب و مواد پکتیکى براى تسکین سرفه، رفع اخلاط خونى و ناراحتى‌‏هاى سینه بسیار مفید است.

در خرما، کلسیم که عامل اصلى استحکام استخوان‌ها است و فسفر که از عناصر اصلى تشکیل‏‌دهنده مغز و مانع ضعف اعصاب و خستگى است، وجود دارد. علاوه بر این خرما در درمان بیمارى ام- اس (Multiplesclerosis)، تقویت ستون فقرات، افزایش قوه بینایی و شنوایى مفید است.

خرما داراى ترکیبات ضدمیکروب است. در درمان بیمارى‌‏هاى عفونى مفید بوده و نیز باعث رفع بوى بد دهان می‌شود.

از خواص دیگر خرما، خنثى کردن اسید اضافى معده است (به‌دلیل داشتن مقادیر قابل ملاحظه‌‏اى پتاسیم)؛ و به دلیل داشتن مقادیر کمى سدیم (۱ میلى گرم در ۱۰۰ میلى گرم)، براى افراد داراى فشار خون بالا (Hypertension) مفید است.

این میوه براى جلوگیرى از بروز پیرى زودرس و همچنین برطرف کردن عقب‏ ماندگى رشد کودکان ماده غذایى مناسبى است. مصرف خرما در سالمندان براى جبران کاهش سلول‏‌هاى مغزى مفید است. همچنین ورزشکاران و کودکان به خاطر فعالیت بدنى زیاد، لازم است روزانه از خرما که داراى انرژى فراوانی است به‌خصوص در کنار صبحانه استفاده کنند.

مصرف هسته‏ خرما (به صورت پودر هسته) نیز بیمارى‏‌هایى نظیر کمردرد، ضعف شنوایى و بینایی، اسهال مزمن، سیاتیک و ضعف کلیه را درمان مى‏‌کند. همچنین خوردن دمنوش آن برای خرد کردن سنگ مثانه مفید است.

منابع:

۱: دانشنامه طب اهل بیت علیهم السلام، ص: ۱۸۱٫

۲: مجموعه مقالات قرآن و طب، ج ۲، ص: ۱۶۶٫

بامیه، درمانی مناسب برای عوارض دیابت

 چاقی یک عملکرد غیرطبیعی از تجمع چربی در بافت های بدن است. یکی از عوامل اصلی محیطی ایجاد چاقی، تغذیه با چربی همراه با مواد کربوهیدراتی بالا است. چاقی با بیماری های مختلفی مانند دیابت تیپ ۲ و بیماری های قلبی عروقی همراه است و از طرف دیگر اثر منفی نیز بر عملکرد جنسی دستگاه تناسلی جنس ماده داشته و به عنوان یکی از علل ناباروری نام برده می شود. این بیماری موجب اختلال در عملکرد تخمدان ازجمله تغییر در فعالیت دوره ای تخمدان، رشد فولیکولی، بلوغ اووسیت و کاهش یا عدم تخمک گذاری می شود.

به طور سنتی، آن گونه که متخصصان می گویند در طول تاریخ از گیاهان متفاوتی برای کاهش قند خون و بهبود اثرات دیابت، استفاده شده و در طب سنتی ایران و سایر کشورهای جهان، اطلاعات کمابیش مفصلی در این رابطه وجود دارد. داروهای گیاهی به خاطر کم بودن اثرات جانبی، در دسترس بودن، هزینه نسبتا کم و موثر بودن آن ها، به طور وسیع در سرتاسر جهان تجویزشده و می شوند.

در همین خصوص، محققین کشورمان به منظور بهبود تغییرات بافت شناسی تخمدان که به دنبال دیابت ایجاد می شود، به فکر استفاده از پودر گیاه بامیه افتاده و آن را روی جانوران مدل آزموده اند.

بامیه، یک گیاه دارویی است که به عنوان غذا نیز بسیار لذیذ بوده و برای سلامتی مفید است. این گیاه دارای میزان فیبر بالا، ویتامین سی، فولات (اسیدفولیک) و محتوای فنلی طبیعی در دانه خود است. آنتی اکسیدان های موجود در بامیه دارای اثرات درمانی علیه چربی و قند خون بالا هستند.

در این مطالعه تجربی، محققین دانشگاه شهید چمران اهواز از ۲۵ سر موش صحرایی جنس ماده نژاد ویستار به عنوان جانوران مدل استفاده کرده اند.

نتایج بررسی ها نشان داد که میزان قند خون در موش های گروه دیابتی دریافت کننده پودر بامیه و همچنین گروه دیابتی دریافت کننده متفورمین در مقایسه با موش های گروه دیابتی که دارویی دریافت نمی کردند، کاهش پیدا کرد.

همچنین وزن بدن موش ها در طول دوره آزمایش هر هفته اندازه گیری شد. بر این اساس، درمان موش های دیابتی با پودر بامیه و همچنین با داروی متفورمین، باعث بهبود و افزایش قابل توجه وزن بدن آن ها شد و نکته جالب، آنجا بود که بهبود وزن، در گروه درمانی پودر بامیه مشابه با گروه درمانی متفورمین بود.

به گفته دکتر نعیم عرفانی مجد، محقق دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز و همکارانش در این تحقیق: «نتایج این مطالعه نشان داد که پودر بامیه با دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی، دارای یک نقش مثبت و بالقوه در بهبود اختلالات متابولیک ازجمله چاقی و دیابت و عوارض نامطلوب ناشی از آن بر دستگاه تناسلی ماده به ویژه تخمدان است. طبق این نتایج، پودر بامیه می تواند تغییرات ساختاری بافت تخمدان را در موش دیابتی بهبود بخشد».

آن ها بر اساس نتایج حاصله که در نشریه «ارمغان دانش» از انتشارات دانشگاه علوم پزشکی یاسوج منتشر شده، می گویند: «می توان پیشنهاد کرد با توجه به خواص آنتی اکسیدانی پودر بامیه که به ترکیب های فنلی و فلانوئیدی، خواص هیپوگلیسمی و ضد آپوپتوزی آن مربوط می شود، از آن به عنوان یک ترکیب کمک درمانی در بهبود هیپرگلیسمی و بهبود اختلالات تخمدانی و تولیدمثلی ناشی از دیابت استفاده کرد».

این یافته ها بار دیگر بر اهمیت روی آوردن به درمان های طبیعی حاصل از گیاهان دارویی که کشور ما نیز از تنوع بالای آن ها سود می برد، اشاره دارند.