خرما در پيشگيرى از سرطان و دیابت مفید است. كم‌‏خونى را درمان مى‏‌كند، سبب خنثى كردن اسيد اضافى معده می‌شود و خونريزى بعد از زايمان را به نحو مؤثرى كاهش مى‏‌دهد.

خواص شگفت‌انگیز خرما؛ از انرژی‌زایی فراوان تا پیشگیری از سرطان

خرما با نام علمى‏ .Phoenix dactylifera L، گیاهى دو پایه از خانواده‏ Palmaceae با ساقه‌های منفرد یا پشته‌ای ایستاده یا خزنده بسیار‌کوتاه تا ارتفاع ۳۰ متر، برگ‌های شانه‌ای فرد و نوک تیز و غلاف کوتاه رشته رشته به طول ۳ متر یا بیشتر، دمبرگ با سطح فوقانی شیاردار و سطح تحتانی محدب، گل‌آذین گل‌های نر با دمگل‌آذین کوتاه و رنگ مایل به سفید و معطر به طول ۷-۸ میلی متر و گل‌آذین گل‌های ماده با دمگل‌آذین بلند و گل‌های مایل به سفید به طول ۴-۴٫۵ میلی‌متر، میوه مستطیلی – بیضوی به رنگ‌های زرد، قهوه‌ای روشن، قهوه‌ای تیره مایل به سیاه، قرمز، ارغوانی، شاه‌بلوطی رنگ یا خرمایی مایل به قرمز به طول ۴-۷ و قطر ۲-۳ سانتی‌متر و دانه کانال‌دار و اغلب با قاعده و رأس نوک تیز است.

گل‌آذین خرما

نام‌های خرما از مرحله گل‌دهی تا رسیدن میوه

 میوه خرما چند نوع است که رنگ و طعم آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. بعضى هسته ‌دار و بعضى بدون هسته هستند. کشاورزان محلى مرحله گل‌دهی تا رسیدن میوه خرما را در هفت مرحله نامگذارى کرده‌اند، ۱) بهار خرما را طلع، ۲) گل‌هاى ماده تلقیح ‏شده را بلح، ۳) غوره خرما را که هنوز سبز است و شیرین نشده خلال، ۴) غوره خرما را که زرد شده باشد بسره، ۵) خرماى سنگ‌شکن را قسب یا قسبک، ۶) خرماى تازه و رسیده را که رطوبت آن زیاد است، رطب و ۷) خرماى رنگ گرفته و رسیده را که کمى خشک‌‏تر از رطب است تمر می‌نامند.

خلال

خرما بومى مناطق گرمسیر آفریقا و عربستان است ولی در سایر مناطق گرم جهان نیز کاشته مى‏‌شود. این میوه فوق‌‌العاده در کشورهای اروپایى و آمریکایى به‌طور خام کمتر مصرف مى‏‌شود و بیشتر در صنعت شیرینى‏ و شکلات‏ مورد استفاده قرار مى‏‌گیرد اما در خاورمیانه به خصوص در کشورهاى عربى جزء اصلى سبد غذایى مردم به‌شمارمى‏‌رود.

مزاج، مضرات و مصلحات خرما

 طبیعت خرما گرم‌ و‌ کمى‌ تر تا گرم‌ و‌ کمى خشک است. مصرف آن براى افراد گرم‏­­‌مزاج مضر است و ممکن است سبب بروز جوش‏ در دهان، درد دندان‌‏هاى پوسیده، خارش بدن و ناراحتی‌‏هاى کبدى در این افراد شود. بنابراین لازم است با توجه به نوع مزاج، از مصلحاتی مانند آب انار، خیار، سکنجبین، مغز بادام بدون پوست، گلاب، سرکه و یا کاهو بعد از مصرف خرما استفاده شود. خرماهای تازه و رسیده برای مصرف مناسب‌ترند. خرماهایى که خشک یا استریلیزه شده‌‏اند یا به‏‌طور مصنوعى شیرین شده‌‏اند از کیفیت غذایى بالایى برخوردار نیستند و در مصرف آن‌ها نباید زیاده‏‌روى کرد.

پیشگیری و درمان بیماری‌ها با خرما

در خرما انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی وجود دارد و یک منبع غذایى غنى و بسیار باارزش است. به دلیل داشتن ویتامین‌هاى ‏E ،B ،A و عناصری از جمله بور، کلسیم، کبالت، مس، فلوئور، آهن، پتاسیم، فسفر، سدیم، روى، منگنز و به‌خصوص منیزیم مى‌‏تواند با مهار رادیکال‌‏هاى آزاد از تخریب مولکولى و جهش ناشى از وجود این رادیکال‌‏ها در سلول جلوگیرى کند و در پیشگیرى از سرطان‏ به خصوص سرطان‏‌هاى دستگاه گوارش نقش به‌سزائى داشته باشد.

عده‌اى از دانشمندان از جمله پروفسور دلبه معتقدند چون خرما درصد قابل ملاحظه‏‌اى منیزیم دارد براى جلوگیرى از سرطان مفید است، زیرا بیشترین درصد مبتلایان به سرطان را کسانى تشکیل مى‏‌دهند که دچار کمبود منیزیم هستند (۱). علاوه بر این خرما به دلیل داشتن عناصر فوق می تواند در بهبود عملکرد سیستم ایمنى، تسریع روند ترمیم و تقسیم سلولى، دقت و کفایت در بیان ژنها، سم ‏زدایى، بهبود عملکرد مغزى موثر باشد.

قند فراوانى که در خرما وجود دارد از سالم‌ترین قندها است حتى در بسیارى از موارد، مبتلایان به بیمارى دیابت نیز مى‌توانند به راحتى از آن استفاده کنند. مصرف خرما در پیشگیری از دیابت نیز مفید است. بدن را چاق مى‌کند، اما براى افراد چاق و کسانى که بیماری قند دارند افراط در مصرف آن ممنوع است.

به نظر مى ‏رسد علت ابتلاى بسیار کم ساکنان شبه جزیره عربستان به دیابت و سرطانهاى ناشى از اعمال تخریبى رادیکال‏هاى آزاد، مصرف فراوان خرما است. براساس تجربه نیز ثابت شده کسانى که در مناطق گرم زندگى مى‌‏کنند و غذاى اصلى آن‌‏ها خرما است کمتر به سرطان مبتلا مى‏‌شوند (۱و۲).

 خرما با داشتن مواد تحریک‌کننده هورمون‌‏هاى جنسى، در افزایش و تقویت نیروی جنسى بسیار مفید و مؤثر است. براى این منظور باید خرماى خشک را در شیر تازه خیسانیده و میل کنید و به دنبال آن شیر را بنوشید.

به‌علاوه در خرما موادى وجود دارد که انقباضات رحم را به خصوص در هنگام زایمان افزایش مى‌دهد. از جمله ماده ای شبیه اکسى‌توسین (Oxytocin) که باعث سهولت زایمان مى‏‌شود و از طرفى خونریزى بعد از زایمان را به نحو مؤثرى کاهش مى‌دهد. نتایج بررسى مقایسه ‏اى اکسى توسین و خرما نیز نشان داد که در گروه خرما میزان خون‏ریزى در ساعت اول، دوم و سه ساعت بعد از زایمان به‏ طور معنى ‏دارى از گروه اکسى توسین کمتر بوده است. وجود تانین در خرما نیز به علت خاصیت قابضی که دارد باعث ایجاد انقباض در عضلات رحم و میومتر و کاهش میزان خون‏ریزى پس از زایمان را مى‏ شود.

ماده‌‏اى به نام دیستولنس (Distulence) در خرما وجود دارد که مى‌توان آن را کورتیزون گیاهى دانست و از این جهت بهترین داروى ضد حساسیت و آلرژى به شمار مى‌‏آید و براى مبتلایان به بیمارى‌‏هاى پوستی و چشمی و روماتیسم که در نتیجه‏ حساسیت به وجود مى‏‌آیند، داروى ارزشمندی است.

خرما مولد خون است و کم‌خونى را درمان مى‏‌کند. همچنین داراى مقدار قابل توجهی آسپیرین طبیعى است و در پیشگیرى از بیمارى‌‏هایى نظیر تصلب‌ شرایین مفید است.

ملیّن بوده و جزو داروهاى گیاهى لینت‏‌بخش سینه‏‌اى مى‏‌باشد و به علّت داشتن لعاب و مواد پکتیکى براى تسکین سرفه، رفع اخلاط خونى و ناراحتى‌‏هاى سینه بسیار مفید است.

در خرما، کلسیم که عامل اصلى استحکام استخوان‌ها است و فسفر که از عناصر اصلى تشکیل‏‌دهنده مغز و مانع ضعف اعصاب و خستگى است، وجود دارد. علاوه بر این خرما در درمان بیمارى ام- اس (Multiplesclerosis)، تقویت ستون فقرات، افزایش قوه بینایی و شنوایى مفید است.

خرما داراى ترکیبات ضدمیکروب است. در درمان بیمارى‌‏هاى عفونى مفید بوده و نیز باعث رفع بوى بد دهان می‌شود.

از خواص دیگر خرما، خنثى کردن اسید اضافى معده است (به‌دلیل داشتن مقادیر قابل ملاحظه‌‏اى پتاسیم)؛ و به دلیل داشتن مقادیر کمى سدیم (۱ میلى گرم در ۱۰۰ میلى گرم)، براى افراد داراى فشار خون بالا (Hypertension) مفید است.

این میوه براى جلوگیرى از بروز پیرى زودرس و همچنین برطرف کردن عقب‏ ماندگى رشد کودکان ماده غذایى مناسبى است. مصرف خرما در سالمندان براى جبران کاهش سلول‏‌هاى مغزى مفید است. همچنین ورزشکاران و کودکان به خاطر فعالیت بدنى زیاد، لازم است روزانه از خرما که داراى انرژى فراوانی است به‌خصوص در کنار صبحانه استفاده کنند.

مصرف هسته‏ خرما (به صورت پودر هسته) نیز بیمارى‏‌هایى نظیر کمردرد، ضعف شنوایى و بینایی، اسهال مزمن، سیاتیک و ضعف کلیه را درمان مى‏‌کند. همچنین خوردن دمنوش آن برای خرد کردن سنگ مثانه مفید است.

منابع:

۱: دانشنامه طب اهل بیت علیهم السلام، ص: ۱۸۱٫

۲: مجموعه مقالات قرآن و طب، ج ۲، ص: ۱۶۶٫

اثرات درمانی و زیبایی بابونه

نام متداول گیاه بابونه در طب سنتی بابونج، بابونه رسمی یا معمولی (بابونه دارویی، بابونه اروپایی) و نام علمی آن .Matricaria  recutita L  از تیره کاسنی است.

بابونه، گیاهی علفی و یکساله با ساقه سبز مایل به سفید و منشعب است که انشعابات آن به کلاپرک‌هایی منتهی می‌شود. برگ‌ها کوچک و دارای بریدگی‌های باریک و نامنظم و پوشیده ازکرک می‌باشند. کلاپرک‌ها واجد دو نوع گلچه هستند؛ گلچه‌های زبانه‌ای سفید حاشیه‌ای و گلچه‌های لوله‌ای زرد میانی. گل‌های بابونه (گلچه‌ها)، مجتمع در یک طبق است که به طور منفرد در انتهای ساقه در تابستان ظاهر می‌شوند. در هر طبق، گلچه‌های سفید زبانه‌ای در اطراف و گلچه‌های زرد لوله‌ای در قسمت وسط قرار دارند. گلچه‌های زبانه‌ای ماده با جامی مستطیلی و رأس سه دندانه‌ای، به سمت بیرون کلاپرک آویزان هستند. گلچه‌های لوله‌ای نر و ماده در بخش میانی اندکی فشرده و در بخش بالایی پهن شده و منتهی به پنج دندانه هستند. گریبان کلاپرک شلجمی شکل و برگک‌های آن  بدون کرک، تخم مرغی و اندکی نوک تیز و یا نوک کند با حاشیه پهن غشایی و بدون کرک می‌باشند. میوه، فندقه مستطیلی شکل است. قسمت‌های مورد استفاده این گیاه کلاپرک‌ها می‌باشند که در ماه‌های خرداد و مرداد باید چیده و در سایه خشک شوند.

خواص درمانی بابونه

بابونه از نظر طب‌سنتی ایران، گرم و خشک است (ریشه بابونه گرم‌تر و خشک‌تر از گل بابونه است). بابونه به‌عنوان تقویت‌کننده معده، ضد خونریزی و ترمیم‌کننده زخم‌های سطحی، مصرف سنتی دارد. جالینوس حکیم این گیاه را برای درمان تب و لرزهای نوبه‌ای مورد استفاده قرار می‌داد.

از مهم‌ترین خواص بابونه در طب مدرن، تقویت معده، درمان زخم معده، ورم معده و اختلالات هاضمه است. برای رفع ورم روده، رفع کرم معده و روده و درمان بواسیر نیز موثر است.

بابونه قاعده‌آور است. برای باز شدن گرفتگی عروق و رفع گرفتگی عادت ماهیانه زنان مفید بوده و درمان‌کننده کمی ترشحات عادت ماهیانه و تسکین‌دهنده دردهای عادت ماهیانه است. خانم‌هایی که دچار  ترشحات زیاد واژینال هستند، اگر این ترشحات سفید و پنیری باشد، می‌توانند برای رفع آن داخل دمکرده بابونه بنشینند. خانم‌های یائسه بهتر است چای بابونه بنوشند زیرا اختلالات یائسگی مانند گرگرفتگی را برطرف می‌کند.

مصرف این گیاه ترشح شیر مادران شیرده را افزایش می‌دهد.

بابونه ادرار آور است؛ افرادی که مشکل قطره قطره ادرارکردن دارند، بهتر است از دمنوش بابونه استفاده کنند.

همچنین در کسانی که سنگ کلیه و سنگ مثانه دارند، استفاده از بابونه سبب می‌شود بافت سنگ نرم، مجاری ادراری باز شده و سنگ خرد و دفع شود. برای این منظور توصیه می‌شود از دمنوش بابونه استفاده شده و نواحی کلیه و مثانه نیز با روغن بابونه ماساژ داده شود.

مصرف موضعی بابونه یا پماد بابونه برای درمان زخم‌هایی که به سختی درمان می‌شوند و نیز ماستیت و زخم‌های ساق پا مفید است.

بابونه ضدعفونی‌کننده دستگاه تنفسی، برطرف‌کننده ترشحات چرکی مخاط، ورم مخاط گلو و کنترل‌کننده زکام است.

این گیاه درمان‌کننده سر درد و میگرن است. جهت درمان، کمی روغن بابونه را در بینی چکانده و روی پیشانی و گونه نیز قدری از آن مالیده شود تا میگرن و سردردهای سرد ناشی از سردی، باد سرد و سینوزیت رفع شود.

تب‌بر و تسکین‌دهنده درد است. برای تسکین دردهای عضلانی و عصبی، مصرف چای بابونه توصیه می‌شود. همچنین برای تسکین درد هنگام دندان درآوردن بچه‌ها، می‌توان از چای بابونه برای آن‌ها استفاده کرد. برای تسکین درد از جمله درد کمر و درد مفاصل، چند قطره اسانس بابونه را با یک قاشق روغن بادام مخلوط کرده و روی موضع درد ماساژ داده شود.

برای رفع گوش درد و سنگینی گوش، یک قطره روغن بابونه را در گوش بچکانید.

بابونه، مقوی مغز و اعصاب است و مصرف آن برای رفع اضطراب و بی‌خوابی توصیه می‌شود. برای رفع بی‌خوابی و داشتن خوابی آرام و راحت، کافی است ده دقیقه قبل از اینکه به رختخواب بروید یک فنجان چای بابونه بنوشید.

حمام بابونه اثر نیرودهنده دارد. برای این منظور چند قطره اسانس بابونه را در وان حمام ریخته و به مدت یک ربع در آن دراز بکشید. همچنین قوای جنسی را تقویت می‌کند. خوردن ۵ گرم ریشه بابونه با سرکه رقیق شده، محرک نیروی جنسی است.

بابونه درمان‌کننده بی‌اشتهایی و کم‌خونی است و برای رفع زردی نیز مفید است.

ترکیب اسانس بابونه با روغن بادام برای رفع ناراحتی‌های پوستی نظیر اگزما، کهیر و خارش مفید و نیز ضد آلرژی است.

کاربردهای آرایشی – بهداشتی بابونه

محلول شاداب کننده

برای داشتن پوستی شاداب، دو قاشق غذاخوری گل خشک بابونه را همراه با نیم لیتر آب تازه جوش به مدت ۲۵ دقیقه با حرارت ملایم دم کنید. سپس آب غلیظ حاصل را صاف و پس از ولرم شدن با کمی گلاب ترکیب کنید و پوست را مرتب با آن ماساژ دهید.

ماسک سفت کننده

دو قاشق مربا خوری گل بابونه را همراه با نیم لیتر آب تازه جوش به مدت ۱۰ دقیقه روی حرارت ملایم دم کنید. سپس نصف قاشق چای‌خوری پودر ثعلب یا کتیرا به آب صاف شده آن اضافه کرده و پس از ژله‌ای شدن، روی پوست تمیز و خشک ماساژ دهید. استفاده از این ماسک به تدریج سبب جمع‌شدن و سفت‌شدن پوست می‌شود.

ماسک روشن کننده

برای تهیه این ماسک، دو قاشق سوپ‌خوری گل بابونه و یک قاشق سوپ‌خوری گل همیشه بهار را کاملا ساییده و به حالت پودر درآورید؛ سپس آن را در یک قاشق سوپ‌خوری سرکه و کمی آب بخیسانید. بعد با یک قاشق سوپ‌خوری عسل مخلوط کرده، روی پوست ماساژ دهید و بعد از حدود ۲۵ دقیقه صورت خود را با آب سرد بشویید.

روشن کننده موهای تیره

شستشوی موها با جوشانده بابونه موها را روشن‌ و شفاف می‌کند. برای این منظور،۴ قاشق غذاخوری بابونه را با یک لیوان آب به مدت ۲۰ دقیقه حرارت دهید. پس از سرد شدن و صاف کردن، ۴ قاشق غذاخوری پودر کائولن و ۱ عدد زرده تخم‌مرغ به محلول حاصل اضافه کنید. سپس روی سر و موها ماساژ داده و بعد از یک ساعت با آب ولرم بشویید.