تیره ذغال اخته ، تیره ال (Cornaceae)

گیاهان تیره مو معمولاً به صورت درختچه های بالا رونده ولی در بین آنها انواع علفی و یا گیاهانی با ساقه راست و حتی به صورت درخت نیز می توان مشاهده نمود. مجموعاً شامل ۱۲ جنس و تقریباً ۷۰۰ گونه می باشد که عموماً در مناطق معتدله و گرم کره زمین پراکندگی دارند. این گیاهان اغلب دارای پیچک می باشند و وجود پیچک نیز باعث سهولت اتصال آنها به درختان مجاور و بالا رفتن از تکیه گاهها می شود برگهای آنها به اشکال مختلف ساده یا مرکب از برگچه های شانه ای و یا برگچه های منتهی به یک نقطه است.

انگور، میوه نرم‌پوست و  شیره داری است که از درخت انگور به عمل می‌آید. درخت انگور، مو (تلفظ: مُؤ) نامیده می‌شود. مو یکی از قدیمی‌ترین گیاهانی است که انسان کاشتن آن را آموخت. در کتاب‌های دینی کهن و در بسیاری از اسطوره‌ها و سروده‌های ملل نام انگور و موستان بسیار آمده‌است. انگور در تمام مناطق معتدل جهان می‌روید. بیش از ۲۰ هزار نوع انگور در سراسر جهان می‌روید.

برخی از انواع انگور که در ایران کشت می‌شوند عبارتند از: کندری، شاهرودی (قرمز یا زمستانی)، یاقوتی قرمز، یاقوتی سفید، فخری، عسگری، مهدی خانی، بی دانه، بی دانه قرمز، مهره، شانی، ریش بابا، کشمشی یا سلطانی، روچه قرمز، روچه سفید، سنگک، امیری، لعل، حاجی عباسی، چشم گاوی، قندهاری، مایه میش، غلامی، شست عروس چیرکینک بستک، صاحبی، نباتی، شاهانی، یزدانی، مراغه‌ای، خلیلی، گوهر، لعل حسینی، دم خروسی، رازقی شیرازی، الوان، شصت عروسان، نارا، مادر و بچه، مسکه، گزنه‌ای، ملائی، مثقالی، ورچه‌ای، ابی، الفی سیاه، لوغن، شاماما، خیراندیش، سنگونک، علنی، رویال سبز، والنسیا، دیشویی، سرخ خلیلی.

Ampelopsis brevipedunculata

گونه های خانواده Vitaceae در شبکه گیاهی ایران: